Dag 1 (Zaterdag 5/7): Aankomst in Berkeley

Vol spanning en enthousiasme in de taxi reden we tot aan onze 'dorm', de Residence Halls UNIT 2. Zelfs de rit op zich was net een attractie :-p: om de vijf minuten riep er wel iemand 'Kijk daar', 'Zie hoe breed die autostrade is!', 'Hey, de bochten gaan hier scheef mee!', ... Net de verwondering van een stel kinderen :-p! Aangekomen kon het gesleur met onze valiezen en zakken beginnen tot we geïnstalleerd waren op onze kamers.

De Residence Halls UNIT 2 vormen een vierkante blok met binnenplein die bestaat uit verschillende gebouwen met elk hun eigen naam. Caroline, Isabel en ik zitten in gebouw Davidson op de 8ste verdieping met een prachtig uitzicht op de heuvels van Berkeley. Hanne en Lies T. en Lies G. zitten in gebouw Cunningham. Ons kamertje is 'gezellig' klein, maar was absoluut onhandig geschikt. Dat herinrichtingswerk lieten we tot later, want eerst gingen we op zoek naar eten. Medestudenten verwezen ons naar ‘Telegraph Avenue’ (de enige commerciële straat hier in de buurt): daar stond het boordevol restaurantjes, take-away’s, etc. Omdat we zeker en vast niet in de vettige Amerikaanse gewoontes wilden vervallen en omdat na zo’n lange vlucht niemand zin had in een uitgebreide maaltijd, gingen we voor een slaatje bij ‘Smart Alec’s Intelligent Fast Food’. Een mooie, lange omschrijving voor gigantische kommen met slaatjes met een nog steeds vettige dressing en overal kaas over :-s.

We waren zo nieuwsgierig en nog helemaal niet moe door alle opwinding, dat we na het eten een korte wandeling over de campus gingen maken ( die overigens zelfs ’s avonds bijzonder impressionant leek!). Na op de kamer bij ons nog wat meubelen te verschuiven en onze valiezen uit te pakken, kropen we na 27 lange uren eindelijk in bed. Door bureau en kast te verzetten, creërden we toch een beetje een gevoel van ruimte. Nu hadden we een open plek in het midden en aan een zijde bureaus met bed erboven en aan de andere zijde een stapelbed.