Dag 23 (Zondag 27/7): Lake Tahoe part II

Voor het eerst in meer dan een week eindelijk een nacht die langer dan 7uurtjes duurde! En toch was ik ’s morgens nog uitgeput :-p (en kostte het mij heel veel moeite om uit bed te geraken).

We hadden besloten om deze voormiddag te vertrekken voor een cruisetocht op het meer. In een authentiek schip, de Tahoe Queen, overgebracht vanuit de Mississippi, voeren we van vlak aan ons hotel tot in Emerald Bay (het mooiste plekje van Lake Tahoe genoemd).
Vanop de boot hadden we zo een prachtig uitzicht over de witte stranden en de bergen op de achtergrond. Toen werd ook duidelijk dat we hier in een skigebied zijn beland. Vanop de boot konden we in de verte op de bergen verschillende pistes zien liggen. En als we heel ver en heel hoog keken, lag er zelfs nog wat sneeuw hier en daar. Hoe verder we op de tocht waren, hoe minder we zagen waar we vandaan kwamen en waar naartoe, omdat er steeds meer en meer damp kwam te hangen tegen de bergen aan.
Emerald Bay dook uiteindelijk op in de mist en was inderdaad een heel rustgevende baai: een soort van binnenmeertje, met in het midden ervan een heel klein eilandje met een resterende toren van een kasteel (of iets dat daar ooit op moet geleken hebben ;-)).

Na de vaartocht waren we allemaal superrelaxed en uitgerust – en ook mooi verbrand waardoor het nu lijkt alsof ik die witte mini-short permanent aan heb :-p. Bij aankomst picknickten we op het strand met echt stokbrood!!! Voor ons hier iets immens lekkers om voor te stellen, want wij leven al 3 weken zonder echt brood te eten :-s. Het enige brood dat ze hier kennen is dat zoete sponsachtige brood, bah!

Rond half 4 werd het tijd om terug te keren richting Berkeley, want Isabel en ik hadden beide ’s avonds nog een groepsmeeting gepland (morgen is de grote presentatiedag!). Zo belandde ik rond 9.00pm in de laundry room naast onze kamer om nog tot 11.00pm bezig te zijn met allerlei details en met het repeteren van de presentatie. Normaal gezien zou ik dat in België nooit nodig vinden, maar hier was het toch wel aangewezen met die amper verstaanbare Koreanen en het gedoe met de commercials tussenin afspelen enzo. Toch één positief punt gevonden: ze hadden allebei een heel goede tekst voorbereid. Nu hopen op een goede uitvoering morgen!